43/29
Partenope, şehrinin adını taşıyan bir kadındır. Bir siren mi yoksa bir mit mi? Yunan mitolojisinde Parthenope, Odysseus’u büyülemeyi başaramadığı için intihar eden bir sirendir. Vücudu gelgit tarafından Castel dell’Ovo’nun şimdi inşa edildiği yere getirilmiş ve bunun için daha sonra Napoli, Neapolis olacak olan şehre adını vermiştir. Filmde Parthenope, Napoli şehrinin vücut bulmuş halidir. Sıcaklık Peter Gregson tarafından yazılmıştır Peter Gregson, Warren Zielinski, Magdalena Filipczak, Laurie Anderson, Ashok Klouda tarafından canlandırılmıştır. Son filmi È STATA LA MANO DI DIO’dan biraz hayal kırıklığına uğramıştım, PARTHENOPE ile Sorrentino filmlerinde beni bu kadar etkileyen şeyi hatırladım. Her şey güzeldi, Napoli şehrinden ve berrak sularından henüz bilinmeyen tanrıça Celeste da Porta’ya kadar. Buna Fellini tarzı çekimler ve Lele Marchitelli’nin harika caz müziği de eklendiğinde: mükemmellik ortaya çıkıyor. Hayatın önemsizliğindeki güzellik… Başka bir GRANDE BELLEZZA yaptığını düşünebilirsiniz, ama durum hiç de öyle değil. Sorrentino, nihayetinde aynı konu olan bir şeyle başa çıkmanın yeni bir yoluyla bizi bir kez daha şaşırtmayı başarıyor. Film, cevap aramayı bırakıp dünyanın güzelliğini olduğu gibi gözlemlemeye başlamamız gerektiğini söylercesine, hiçbir zaman cevap vermeden sorular soruyor. Sonuç olarak, seyirci sinemadan cevaplarla değil, hayata ve nihayetinde ölüme dair ilginç bir bakış açısıyla ayrılıyor… Ah, ve neredeyse unutuyordum, filmde Gary Oldman oynuyor. Ekrandaki süresi sınırlı olsa da, harika bir performans sergilemeyi başarıyor. Sonra geri çekiliyor, sanki bizi ikna ettiği (oyuncu kadrosunda yer alarak) filmi izlemeye götürmek için bizi çekiyormuş gibi. Bu yüzden herkesin beğenmeyeceğini biliyorum — bazı sahneler oldukça garip, itiraf etmeliyim — ama benim açımdan, bu film bana sinemaya adım attığımda beklediğim (ve beklemediğim) her şeyi verdi. Samimi olarak Altın Palmiye’yi kazanacağını umuyorum/düşünüyorum. Grazie Paolo 😉